Vorige week zijn we beginnen zaaien.
Zoals ieder jaar zaaiden we onze statice. Dit zijn bloemen die perfect hun kleur behouden als ze gedroogd worden. Maar dat was niet genoeg voor Ilse.
'Meer bloemen van eigen kweek! Vers van bij ons' zei ze tegen Stefaan.
Na lang overleg hebben we samen beslist om dit te gaan doen. Veel werk zal op ons afkomen. Gaan we dit allemaal wel kunnen bolwerken was onze grootste vraag.
Oké, het wordt een grote uitdaging. Maar wie houdt er niet van een goeie uitdaging.
Zo beslist zo gedaan. Ons assortiment wordt (als alles lukt natuurlijk) uitgebreid met dertig nieuwe variëteiten. Zoals bijvoorbeeld, Acroclinium, Calendula 'snow princess', Gomphera, ...
Intussen zijn we één week verder en begint het zaad van verschillende soorten al goed te kiemen. op andere soorten is het nog even wachten. Maar zoals we altijd geleerd hebben, 'Geduld is een schone deugd'.
Buiten raasde intussen de storm Ciara voorbij. Voor ons altijd bange momenten. Gaan de serres stand houden? Vliegt er niets in het glas van de serres?
Gelukkig viel de schade al bij al nog mee. Met wat knip en plakwerk werd de eerste hulp aangeboden.
Zo had één van onze rolserres een gebroken glas. Deze hebben we voorlopig gedicht met een plank. De grote serre is een ander probleem. Hier moet de volledige zijgevel vervangen worden. Maar we zijn er nog niet uit of we de serre in zijn geheel gaan laten staan. Misschien verkleinen we ze wel. De meeste bloemen die hier gekweekt worden zijn toch soorten die het best gedijen in open lucht. Een beetje zoals wij.
Reactie plaatsen
Reacties